تهیه نانو کامپوزیت های رسانای جدید از پلی آنیلین و سیلیکا در شرایط حالت جامد

در این پژوهش، کامپوزیت و نانو­کامپوزیت­ رسانای جدید از پلی­ آنیلین به­ روش پلیمرشدن اکسایشی شیمیایی در جای آنیلین روی بستر سولفوریک اسید برپایه سیلیکا و نانوسیلیکا تهیه شد. در این فرایند آمونیوم پرسولفات به­ عنوان اکسنده عمل می کند و واکنش در شرایط حالت جامد (بدون حلال) درون هاون در دمای محیط انجام شد. ساختار، اندازه و شکل ­شناسی تمام نمونه­ ها با استفاده از روش­ های طیف­ سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، طیف­ سنجی فرابنفش- مرئی (UV-Vis)، میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM)، میکروسکوپی الکترونی عبوری (TEM) و میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) معین شدند. رسانایی اندازه­ گیری شده کامپوزیت­ ها با رسانایی­ سنج کاونده چهارنقطه­ ای حدود 0.4S/cm بود که نه تنها آن­ ها را در گستره ترکیبات رسانا قرار می ­دهد، بلکه در مقایسه با سایر نمونه­ های مشابه در مراجع رسانایی نسبتاً زیادی نیز دارند. طیف­ سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه و طیف­ سنجی فرابنفش-مرئی سنتز کامپوزیت­ ها و تشکیل پلارون­ ها را تأیید می­ کند. تصاویر SEM نشان داد، ذرات سیلیکا به­ طور کامل با پلی‌آنیلین پوشش یافته و تمام نمونه­ ها نیز بی­ شکل هستند. همچنین، با توجه به تصاویر TEM و AFM، اندازه ذرات برای کامپوزیت و نانوکامپوزیت­ به­ ترتیب در محدوده­  5-1 میکرومتر و 35-49 نانومتر به­ دست آمد. نتایج و مزایای برجسته این روش، تهیه­ کامپوزیت و نانوکامپوزیت­ های رسانای جدید با ساختار پلارون، در شرایط شیمی سبز و حالت جامد با استفاده از اسیدهای جامد (سولفوریک اسید بر پایه سیلیکا و نانوسیلیکا) در نقش عامل دوپه­ کننده هستند.